Van ”mag niet” naar ”wat kan er wel”

Het was weer een ondernemende avond in de Libertijn gisteren. We spraken met ondernemers die met de gemeente te maken krijgen (niet altijd even succesvol) en met volksvertegenwoordigers uit stadsdeel en centrale stad. Er was sprake van veel frustratie, maar gelukkig ook goed nieuws.

Moeder en dochter Kuyt vertelden over acht jaar frustratie over een tussendeur. Echt gekkigheid in mijn ogen. Juist voor dit soort unieke ondernemers moet je gebruik maken van de uitzonderingen die best mogelijk zijn binnen de bestaande regelgeving.

Gelukkig vertelde Peter de Jong van Connected Culture dat het ook mogelijk is om in gesprek te komen met ambtenaren door aan te kloppen bij de lokale VVD. Door een bezoek van lijsttrekker Alexander Ijkelenstam van de VVD en een artikel op de VVD-site lukte het om de mogelijkheden binnen het bestemmingsplan op te zoeken. Binnenkort komt het in de stadsdeelraad en krijgt Peter hopelijk de mogelijkheid om professioneel te ondernemen in Apekooi voor volwassenen 😉

Hoe het met het terras van het 102 jaar oude Hotel de Rode Leeuw gaat aflopen, is voor directeur Rene Wildeman nog onbekend. Vanwege de zichtlijnen op de rode loper (Damrak) moet het terras misschien verdwijnen.

Amsterdamse ondernemer van het jaar: Philip Hillige van Skin Cosmetics gaf in zijn column aan dat de gemeente actief startende ondernemers moet faciliteren in hun stappen in retail door panden aan te kopen en die voor gunstige huur tijdelijk te verhuren.

Samen met winkelstraatmanager Nel de Jager, deelraadslid Hans Mensink gaf ik mijn reactie op dit plan. Stimuleren en activeren, prima! Maar als gemeente panden aankopen? Daar willen we nou juist van af. We kunnen natuurlijk wel kijken of er bij die 2.300 vastgoedeenheden die in het bezit zijn van de gemeente nog geschikte locaties zijn voor tijdelijke verhuur. Ik kom binnenkort met een plan om winkeliers een impuls te geven. Want het kunnen dan kleine ondernemers zijn, het zijn voor Amsterdam grote werkgevers!

 

Geef een reactie