Mijn collega Tjakko Dijk noemde het in de commissie al ‘’de grootste deur van Amsterdam’’. En dat is waar we vandaag over spreken. Een enorme deur die toegang biedt tot Amsterdam, tot bedrijvigheid, tot werkgelegenheid en tot innovatie en ontwikkeling.
De oude deur uit 1929 was destijds de grootste deur van de wereld. Die sluis is precies zo oud als mijn vader. Tijd voor vervanging dus (al is mijn stiefmoeder het hier natuurlijk niet mee eens ;-). Vanzelfsprekend doel ik hierbij natuurlijk op vervanging van de sluis. Niet van mijn vader.
De VVD is trots en blij dat we vandaag deze belangrijke beslissing gaan nemen met elkaar. We versnellen de aanleg van de nieuwe sluis met tien jaar en geven daarmee zekerheid en een impuls aan Amsterdam. Wij geloven in de kracht van de haven. Niet voor niets dienden we voorstellen in voor een freezone in de haven en een mogelijke tweede passengersterminal voor cruiseschepen. Want ook deze ‘’pratende lading’’ is een van de redenen waarom een versnelling van de sluis een goed idee is. Het zijn niet alleen de aan de haven gerelateerde bedrijven die profiteren van deze investering, maar het is de hele regio. Het gaat om behoud van belangrijke werkgelegenheid, met ook veel banen voor midden- en laaggeschoolden. Dat het de bedrijven in de haven niet altijd lukt om voor deze banen Amsterdammers te vinden is een ander probleem, waar ik me graag met mijn andere collega, Marianne Poot, druk om ga maken.
Voorzitter. Juist op dit moment zijn we heel erg blij met de verzelfstandiging van de Haven, een lang gekoesterde wens van de VVD. Bij de vorige go/no-go beslissing was dit nog niet aan de orde, maar nu zien we de financiële voordelen van deze verzelfstandiging. We waarderen het koopmanschap van wethouder Ollongron. Zo heeft ze uitstekend onderhandelt met het Rijk en een duidelijke voorkeur uitgesproken voor een variant waarbij het havenbedrijf de financiering regelt. Wij hebben deze voorkeur ook. We verhogen hierdoor onze schuldpositie niet. En mocht het onverhoopt toch niet lukken het geld uit de markt te halen, dan gaan we mee in de voorstellen van de wethouder om te lenen of desnoods met de gemeente zelf te betalen. In alle gevallen moet het geld terugkomen en zien we het als een gezonde investering.
De business case, de extra analyse van KPMG en de aanvullende informatie van alle partijen (waarvoor dank) geven voldoende vertrouwen in de business case. En dat was nog zonder de nieuwe windmolens in de Noordzee die voor het havengebied ook weer extra kansen bieden. De analyses geven ook aan dat een financiering door het Havenbedrijf goed mogelijk is en dat ons dividend nog steeds terugvloeit in de kas. Sterker nog: met een dergelijke investering is het niet ondenkbaar dat het dividend in de komende decennia zelfs nog kan toenemen.
Voorzitter, tijdens de verschillende werkbezoeken, technische sessies en stapels informatie hebben we antwoorden gekregen op vragen die we nog hadden. Vragen over aansprakelijkheid (die ligt bij Rijkswaterstaat), vragen over tegenvallers (de grootste tegenvaller zal zijn als er geen meevallers zijn, antwoordde de wethouder hierop), vragen over belastingen zoals VPB en BTW en de inspanningsverplichting van de haven om de financiering rond te krijgen. Rest mij verder niks dan iedereen succes te wensen die met deze enorme deur aan de slag gaat. Het zou mooi zijn als ik in 2019 met mijn dan 90-jarige vader eens door de sluis naar Amsterdam kan varen.
