De stad in beweging brengen – dat blijft

Op 51-jarige leeftijd begint Marja Ruigrok aan een nieuw leven. De VVD-fractievoorzitter stopt met de politiek en met haar bedrijf. Ze wil op een andere manier impact maken.

DOOR: MICHIEL COUZY 13 MEI 2017, 07:00
Laatst ging ze, zo maar op een dinsdagochtend, naar de film Jackie. Zat ze daar, om half elf, met een vriendin in de bioscoop. Het voelde als spijbelen. Ze had ook al uitgeslapen.

Normaal gesproken zet ze alles op Twitter. Nu niet. Wat moeten de mensen niet denken?

Ze kreeg nog korting ook.

Marja Ruigrok is fractievoorzitter van VVD in de gemeenteraad. En ze is ondernemer. Maar op dit moment voelt ze zich vooral als iemand die net is afgestudeerd. Iemand die vrij is om overdag naar de bioscoop te gaan, maar ook voor belangrijke keuzes staat: hoe ziet de rest van het leven eruit?

Eerder dit jaar stapte ze uit Ruigrok NetPanel, het bedrijf dat ze op 25-jarige leeftijd begon vanuit haar slaapkamer. Het marktonderzoeks­bureau is uitgegroeid tot een bedrijf waarvoor inmiddels 25 mensen werken en dat een paar miljoen waard is.

Vreemd
Ze heeft 45 procent haar aandelen verkocht aan het personeel. En ze is langsgegaan bij de kamer van koophandel om zich uit te schrijven als bestuurder, waardoor ze niet meer bij de bankrekeningen kan. Dat voelt vreemd. Vijfentwintig jaar lang leid je een bedrijf en dan heb je ineens niets meer te vertellen.

Het schijnt dat ze planten willen neerzetten in het kantoor aan de Silodam. Vreselijk, maar ze mag zich daar niet meer mee bemoeien. Wie weet wat ze nog meer van plan zijn.

Ze zal helemaal schoon schip maken. Ja, ze weet het zeker: na acht jaar stapt ze ook uit de politiek. Dat mogen mensen nu wel weten. Voor de gemeenteraadsverkiezingen van volgend jaar heeft ze gevraagd om een onverkiesbare plek op de VVD-lijst. Dan is ze al haar strepen kwijt.

Marja heeft als ondernemer altijd haar gevoel gevolgd. En nu zegt haar gevoel dat het tijd is om te stoppen. Als ze een idee heeft, gaat ze daarvoor

Marit Klooster, directeur Ruigrok NetPanel

Ze heeft geen idee wat ze gaat doen. Ze hoeft niet meer te werken, en dus verkeert ze in de luxepositie dat ze in alle rust haar toekomst kan overdenken. Natuurlijk, ze zou een huis kunnen kopen in een warm land. Maar daar wordt ze niet gelukkig van. Haar hoofd moet gevuld blijven en als ze ’s avonds thuiskomt, wil ze wel iets hebben meegemaakt.

Midlifedingetje
Mensen vragen of het een midlifedingetje is, maar zo zou ze het zelf niet noemen. Het ligt veel eenvoudiger: ze heeft, pak hem beet, nog 25 werkzame jaren voor zich en die wil ze besteden aan andere dingen. Tijd voor verandering.

Een nieuw bedrijf zal ze niet zo snel beginnen. Maar misschien komt een interessante ondernemer langs die op zoek is naar geld en advies. Of een goed doel. Een baan als voorzitter, bij werkgeversorganisatie VNO-NCW bijvoorbeeld. Waarom moet dat altijd een oude kerel zijn?

Ze zit niet stil, doet al wat klussen, zoals het opzetten van een belangenclub voor start-ups. Een aantal leuke functies kwam al voorbij. Maar als politicus kan ze niet zomaar overal instappen, belangenverstrengeling ligt op de loer. De gemeenteraad opent deuren, maar sluit ze ook. Straks kan ze ongebonden keuzes maken.

Impact maken
Ze weet wat ze wil: impact maken. In Amsterdam, haar stad. Beweging veroorzaken, veranderingen tot stand brengen. Natuurlijk is dat lastiger te bewerkstelligen zonder strepen. Maar ze weet wat ze kan. En belangrijker: ze is onafhankelijk.

Marja ging op haar zestiende het huis uit en vertrok al naar Amsterdam toen ze nog op de middelbare school zat. Ze wil zijn waar het gebeurt

Karin Ruigrok, zus

Als ze naar haar levensgeschiedenis kijkt, ziet ze dat ze altijd een drang naar onafhankelijkheid heeft gehad. Ze groeide op in Drachten, als jongste in een gezin met vier kinderen, twee oudere zussen en een broer. Vader was accountant voor gemeenten, moeder huisvrouw.

Het was een prettige jeugd in een doorsnee­gezin. Toch kriebelde het. Ze wilde genieten, waar is het feest? Amsterdam lonkte.

Op haar zestiende klapte het huwelijk van haar ouders, toen haar vader een relatie kreeg met de moeder van, nota bene, haar beste vriendin. Haar moeder kon dit geestelijk niet aan, waardoor ze niet thuis kon blijven, maar ook niet bij haar vader en zijn nieuwe vriendin wilde wonen. Dus ging ze op kamers, in Drachten, een tussenstap naar Amsterdam.

De grote stad
Ze zakte voor haar eindexamen. Nog een jaar Drachten was uitgesloten, dus vertrok ze direct naar de grote stad en schreef zich in op het Spinoza Lyceum. In Drachten liet ze alleen een lege kamer achter.

In Amsterdam lonkten seks, drank en drugs. Maar de 18-jarige Ruigrok haalde keurig haar gymnasiumdiploma, studeerde communicatie en zette een bedrijf op. Ze hield van uitgaan, nog steeds, maar ook van discipline. Zelfstandig en consciëntieus. Zonder die eigenschappen had het heel anders kunnen aflopen.

Toen Rob overleed, dompelde ze zich onder in verdriet. Maar ze ging gewoon naar haar werk. Niet om te werken, maar om niet alleen thuis te zitten

Welmoed van Rijs, vriendin

Ze hadden net een televisie gekocht voor het WK voetbal in Zuid-Afrika in 2010. Daarna ging Ruig­rok nog even boodschappen doen. Toen ze thuiskwam, lag Rob op de grond. Hij was overleden.

Toen ze Rob Sikkink leerde kennen, was ze 24. Hij was 48, creatief directeur van een reclamebureau, waar zij stage kwam lopen. Hij opende haar wereld, leerde haar kijken naar bepaalde dingen en te genieten van het leven. Een man van het grote gebaar, die graag mensen uitnodigde en zijn vrouw stimuleerde in haar nog onzekere bestaan als ondernemer.

Café De Eland
Ineens was hij weg. En in al haar rouw en verdriet kwam ze Mark weer tegen, eigenaar van Café De Eland. Ze kenden elkaar al lang, maar nooit als geliefden.

Het was gek, ingewikkeld, maar voelde toch vertrouwd. Binnen een jaar na het overlijden van Rob was ze weer verliefd. Schuldig voelde ze zich niet. Rob wist ook dat ze iemand naast haar nodig had.

Ik heb nooit geweten dat ze een bestaan als politicus ambieerde. Ze is gevraagd en voelde zich gestreeld. Marja heeft mij wel vaker verrast

Karin Ruigrok, zus

Thuis hadden ze het nooit over politiek, dus een loopbaan als politicus was nooit bij haar opgekomen. Totdat de VVD haar benaderde. Ze had natuurlijk een topprofiel voor deze partij: liberaal, succesvol ondernemer en vrouw. Ze kwam direct hoog op de lijst en was in haar eerste termijn vicefractievoorzitter in de raad. Sinds 2014 is ze fractievoorzitter van de VVD, die in een college zit met D66 en SP.

Ze leidt de fractie zoals haar bedrijf, met veel vrijheid en verantwoordelijkheid voor collega’s. Anderen mogen in de schijnwerpers, zoals fractiegenoot Dilan Yesilgöz, die het mede daardoor schopte tot de Tweede Kamer.

Toen ze begon, raadden VVD-bonzen haar aan geen al te grote doelstellingen te formuleren. Die leiden alleen maar tot teleurstellingen. Houd het klein, was hun advies. En dat bevalt haar. Ze kan blij worden van een voorstel voor een beeld van de koning, of een cultuurboot.

Druktedebat
En dan die overbodige regels. Het liefst zou ze ze allemaal afschaffen en daarna kijken welke echt nodig zijn. Regelvrije zones, flexibele openingstijden voor winkels en de mogelijkheid om in een kledingzaak ook wijn te schenken: haar belangrijkste plannen komen voort uit deze strijd.

Ruigrok wordt weleens verweten dat ze de drukte in de stad heeft onderschat, dat ze massatoerisme te lang zag als een godsgeschenk voor winkeliers. Maar als ze alles nog eens overdenkt, vraagt ze zich af wie de drukte wel zagen aankomen. Of zijn ze soms vergeten dat het vorige college juist op jacht moest naar nieuwe bedrijven en hotels om de economie aan te wakkeren? Daarna was de crisis voorbij. Ineens moest alles anders.

Het is druk, inderdaad. Maar lang niet altijd en ook niet overal. De Negen Straatjes? Overdag niet te doen. Maar na een uur of zes is weinig van de drukte over. Laten we niet overdrijven.

Nu is het mooi geweest, je moet ook niet te lang op één plek blijven zitten. Ze gaat de politiek missen: de reuring, de aandacht, plannen maken voor de stad. Maar er zijn meer manieren om impact te maken. Eerst alles loslaten en dan iets nieuws beginnen. Ze ziet wel.

Marja Ruigrok
– Geboren: 13 oktober 1965, Gorinchem
– Groeide op in Drachten en verhuisde op 18-jarige leeftijd naar Amsterdam
– Behaalde haar gymnasiumdiploma aan het Spinoza Lyceum en studeerde af aan de UvA, communicatiewetenschappen
– Zette in 1991 Ruigrok NetPanel op
– Sinds 2010 voor de VVD in de gemeenteraad, vanaf 2014 als fractievoorzitter
– Bestuurder bij stichting Gilat (theater in kinderziekenhuizen) en Raad van Advies voordegroei.nl
– Betrokken bij Nepal Impact Investment Club, dat investeert in Nepalese
ondernemers

 

One Response to “ De stad in beweging brengen – dat blijft ”

  1. Catharina sikkink

    Ben trots op.mijn schoonzus, harde werker,levensgenieter en dat met altijd liefde voor haar mede mens. Dan zit je toch goed in elkaar .?

Geef een reactie