Gisteren mocht ik een middag en een avond meelopen met de politie (politie-eenheid Noord-Holland, basisteam Haarlemmermeer). Naast en achter de districtelijk hulpofficier van politie ging ik ‘er op af’. Direct na het instappen volgde de eerste melding; iemand met onbegrepen gedrag in een van onze kernen. Ik was onder de indruk van de inzet van alle mensen die hierbij betrokken zijn, de GGZ, met een invoelende psychiater, de politie, die weer lette op de veiligheidsaspecten, zo ga je bijvoorbeeld bij voorkeur niet naar de keuken met iemand van wie je niet weet hoe die gaat reageren ‘’een keuken ligt vol met messen, potten en pannen, niet handig’’. Maar ook het ambulancepersoneel stond al klaar om de patient mee te nemen.
Onderweg naar het cellencomplex in Haarlem, kwamen we een aanhouding tegen van iemand met een aardige hoeveelheid drugs in de achterklep. De hulpofficier moet dan checken of alles volgens de regels is gegaan en wijst de verdachte op zijn rechten. Toen konden we door naar het cellencomplex, daar troffen we iemand die een gebiedsverbod had overtreden. Tijdens het afhandelen kwamen er nog twee verdachten binnen in verband met openlijk geweld. Daar moest de tolkentelefoon aan te pas komen, dus dat was ook interessant om te zien hoe dat werkt. Daarna volgde nog een verdachte die een belediging als aanklacht staan. Ik kreeg ondertussen een rondleiding in het complex. De tijdelijke cellen, de cellen voor na het inrekenen, de luchtplaats en de binnenkant van een ME-busje. Zo leer je nog eens wat.
Tijdens een snelle maaltijd werd ik gebeld om een crisismaatregel te nemen. En wat een toeval! Ik sprak dezelfde psychiater die ik die middag al eerder was tegengekomen. Ik wist dus precies om welk geval het ging en kon de maatregel afgeven.
In Hoofddorp was er nog een spannend soort achtervolging en toen zat de dienst er op. Het was een ‘’rustige dienst’’ volgens mijn begeleider. Daar dacht ik anders over….. Dank voor de inzichten en de ervaring!


