Marja Ruigrok nummer 2 op de lijst

Marja is nummer 2 op de kandidatenlijst van VVD Amsterdam. Ze is zelfstandig ondernemer en directeur van onderzoeksbureau Ruigrok NetPanel in Amsterdam.


Amsterdam: mijn stad

Ik woon langer wel dan niet in Amsterdam (ruim 25 jaar) en ik ben me in die jaren steeds meer betrokken gaan voelen bij de stad en haar bewoners. Ik ben actief in verenigingen en ik maak met plezier gebruik van alles wat de stad te bieden heeft: varen met ons bootje door de prachtige Amsterdamse grachten, dansen met vriendinnen op het Leidseplein, cultuur opsnuiven, sporten en natuurlijk als echte Amsterdammer: fietsen naar het werk.

Amsterdam: mijn inspiratie
Als bewoner én ondernemer kijk ik soms misschien iets anders naar onze prachtige stad. Ik zie de allermooiste binnenstad van Nederland. De rijke historie die van de straat af te lezen is. Ik zie hoe de mix van culturen en identiteiten Amsterdam haar unieke sfeer geeft en natuurlijk zie ik de gezellige bonte mengeling van bruine kroegen, grand cafés en eettentjes.

Maar mijn oog valt bijvoorbeeld ook op de Hermitage: een inspirerend voorbeeld van hoe een publiek-privaat project in staat is om (wel) binnen de planning de deuren open te doen, open te staan voor samenwerking met het bedrijfsleven en een enorme publiekstrekker te worden. Een ander inspirerend voorbeeld zag ik afgelopen jaar toen ik het Calvijn + Junior college bezocht. Door expats die bij ING en ABN-AMRO werken conversatieles te laten geven en scholieren te laten cateren bij bedrijven ontstaat een positief zelfbeeld bij scholieren en een goede samenwerking tussen onderwijs en bedrijfsleven.


Amsterdam: mijn frustratie

Vanuit mijn praktische en nuchtere insteek vraag ik me steeds vaker af waarom bepaalde zaken in de politiek zo geregeld zijn: Kan dat nou niet handiger, slimmer, sneller? denk ik dan. Zoals laatst met het overlijden van een jonge man na een vechtpartij op de taxistandplaats (zelf heb ik veel ervaring met weigeringen na een avondje dansen op het Leidseplein: dan is de afstand naar ons huis op de Herengracht te kort voor de heren chauffeurs). Ik lees vervolgens in de krant dat de verantwoordelijkheid ‘landelijk’ ligt en dat het lastig is om ‘lokaal’ op te treden. Daar kan ik me over opwinden, want voor mij geldt: voorkomen is beter dan begraven. Dus eerst de boel regelen en dan pas aan de ‘regeltjes’ denken. En omdat ik vind dat je ook actief moet worden als je denkt dat de politiek slagvaardiger kan, heb ik mij kandidaat gesteld.

Amsterdam: mijn betrokkenheid
Mijn eerste optreden in het politieke domein was in 2001, toen ik actief was in het actiecomité dat het referendum tegen de oprichting van het Stadsdeel Centrum organiseerde. Bijna 80% van de inwoners was tegen dit nieuwe stadsdeel, maar het kwam er toch omdat de opkomst van het referendum te laag was. Dat is dus ook politiek! Meer recent heb ik als bewoner van de grachten me (succesvol) verzet tegen een herverdeling van de woonboten in de grachten en heb ik vanzelfsprekend staand bier gedronken tegen de vertruttende regelgeving in de binnenstad.

Amsterdam: mijn stijl
Ik ga uit van de positieve inslag die aan de basis van het liberalisme ligt: elke Amsterdammer moet uit zichzelf proberen te halen wat er in zit. En dat vrijheid en verantwoordelijkheid onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. De gemeente moet het voor iedereen mogelijk maken de kansen te pakken die er zijn. Amsterdammers maken de stad en niet de gemeente. Voor mij is een gemeentebestuur dus letterlijk besturend, en dus voorwaardenscheppend, en niet betuttelend en geen regelmonster.
In mijn bedrijf wisselen we allemaal ieder half jaar van werkplek. Zo zit je dus iedere zes maanden tegenover of naast een andere collega. Een eenvoudige manier om een open werksfeer te creëren en ons als collega’s te verbinden. En dat zie ik als mijn kracht: de verbindende factor zijn. In een team en straks dus hopelijk ook in de politiek, want ik houd ervan om samen successen te behalen en te vieren.

Ik hoop dan ook overeenkomsten te zien in het besturen van een bedrijf en het besturen van een stad: zoveel mogelijk overlaten aan de Amsterdammers, gelegenheden en voorwaarden scheppen en mensen laten groeien binnen hun eigen mogelijkheden. Natuurlijk verwacht ik ook wel wat frustratie. Het zal vast minder snel schakelen zijn in de politiek dan in een bedrijf en ik zal in eerste instantie ongetwijfeld vol verbazing naar het hele politieke ‘spel’ kijken, maar ik ben ervan overtuigd dat juist dan mijn nuchtere en verse kijk van waarde kan zijn voor de Amsterdammer.
Ik zal er in ieder geval hard mijn best voor doen!

Volg Marja op twitter: http://twitter.com/marjaruigrok

Geef een reactie