Drie Kringvrouwen schrijven over wat er met Amsterdam zou gebeuren als het aan hen lag…. Publicatie in het blad van sociëteit de Kring.
Als het aan mij lag, dan zou Amsterdam…..
Altijd de stad van ongekende mogelijkheden blijven. Onweerstaanbaar voor iedereen -waar dan ook vandaan en met welke portemonnee dan ook-
die er idealen op na houdt en durft te dromen.
Amsterdam trok mij al in mijn tienerjaren. Op mijn zestiende zat ik op kamers en droomde ik van een toekomst in de grote stad. Dat ik tot mijn grote teleurstelling zakte voor mijn eindexamen dreigde roet in het eten te gooien. Ik was immers niet van plan nog een jaar in Friesland te blijven. Daarom nam ik het heft in eigen handen en stapte op de trein naar Amsterdam. Geen idee over hoe en wat maar ik had in het telefoonboek van de ouders van mijn vriendin gezocht naar gymnasia in de stad (pre-internettijdperk, hè?). Over de scholen had ik verder geen enkele informatie anders dan de namen die me meer of juist minder aanspraken. Ik koos voor het Vossius Gymnasium omdat ik een hele aardige leraar Latijn had, meneer Vos. Eenmaal bij het Vossius vroeg ik of ik bij hen eindexamen kon doen.. Omdat mijn vakkenpakket niet aansloot, raadde de vriendelijke heer me aan een andere school te proberen: ‘’Hoe ben je hier gekomen? Met het openbaar vervoer of op de fiets?’’. Ik antwoordde: “Met het openbaar vervoer’’ en dus werd mijn nieuwe school het Spinoza. Zo kunnen dingen dus lopen.
Amsterdam lag er in die tijd, begin jaren 80, niet al te best bij. Overal werden huizen gestut en bepaalde buurten werden sterk afgeraden, zeker als woonplek voor een achttienjarige. Omdat ook toen de woningen schaars en duur waren, moest ik soms afwegingen maken tussen de aanschaf van een pak melk of een fles cola -melk is gezonder, cola gaat langer mee. Maar ik had het er graag voor over. De afgelopen 30 jaar heeft de stad zich ontwikkeld tot een dynamische metropool met gelukkig nog steeds dezelfde aantrekkingskracht. En dat zien we. Steeds meer mensen trekken naar de stad. Het is een mondiale ontwikkeling en sommigen voorspellen dat over nog eens 30 jaar ongeveer 70% van de wereldbevolking in stedelijke gebieden woont. Als het aan mij ligt is Amsterdam zo’n gebied dat verdicht en zich verder uitspreidt. Aan de ene kant moeten we natuurlijk steeds nauwer samenwerken met de gemeenten om ons heen, de zogenaamde Metropoolegio Amsterdam. Maar aan de andere kant zie ik ook het vergezicht van onze burgemeester dat de hele Randstad eigenlijk een stedelijk gebied is met het Groene Hart als groot uitgevallen Central Park gebeuren. Samenwerken en verbinden. Dat zijn wat mij betreft de kernwaarden van het Amsterdam van nu en in de toekomst.
Ik geloof in een Amsterdam waar ruimte is voor iedereen die een bijdrage wil leveren aan de stad. Of die bijdrage nu uit innovatie, creativiteit en dromen bestaat. Dat zal dus moeten op de beperkte ruimte die we hebben. Dat merken we in het verkeer en in de beschikbaarheid van woningen. Zo zullen er, net als in andere wereldsteden, steeds meer kleinere woonunits komen. Met grote interesse bekijk ik de ontwikkelingen in de deeleconomie. Niet alleen met de bekende voorbeelden als Uber en AirBnB maar juist ook de kleinschalige initiatieven zoals ThuisAfgehaald, buurtapps zoals verbeterdebuurt, buurtpreventie en meer hebben mijn aandacht. Een versterking van de buurtbinding, het tegengaan van eenzaamheid, het ontwikkelen van initiatieven, het samenwerken… met andere woorden: het onderdeel uitmaken van een stad.
Zelf leid ik op dit moment professioneel een zwervend bestaan. Na het overdragen van de bedrijfsvoering van mijn bedrijf, dat ik als droom ruim 25 jaar geleden hier in de stad heb opgezet, besloot ik elk kwartaal een andere werkplek op te zoeken. Met iPad, telefoon en een stekker kan je tenslotte overal kantoor houden. Het eerste kwartaal zat ik bij Rockstart op de Herengracht (inmiddels naar de Houthaven verhuisd), daarna trok ik naar TQ op de Bloemenmarkt en zit ik vaak bij Adam & Co in de Adam Toren. Het is geweldig om te zien hoeveel co-working plekken er in de stad zijn! Ik ben ook al aangeschoven in B, Freedom Lab, Spring House, Spaces, WeWork, Makerversity en Zoku. Die laatste is een voorbeeld van co-working en co-living waar mensen dus niet alleen een werkruimte delen maar ook (tijdelijke) woonruimte. Ik vind het mooi al die ontwikkelingen. Ik ben benieuwd wat ons nog te wachten staat. Ook op het gebied van technologie. Ik raak wel opgewonden van de mogelijkheden in digital health, artificial intelligence en FinTech. Er zal weinig hetzelfde blijven zoals het nu is. Het grootste deel van de nieuwe banen zal bestaan uit beroepen die we nu nog niet kennen. Zeker in een stad als Amsterdam. Ik kijk er naar uit en omarm het.
Foto in rood pak: Claudia Sträter shoot / Foto in header: Amaury Miller
