Vrijdag 24 openden Gunay Uslu en ik de expositie van Hetty Ansing in het Corendon Hotel in Badhoevedorp. De expositie is voorlopig nog te bezichtigen en dat is echt een aanrader! Het mooie is dat deze expositie tot stand is gekomen uit een serie culturele ontmoetingen en activiteiten. Twee jaar geleden bracht Piet Dees van de Tuinkamer zijn boek Kunst-Koppels uit. Hier werden lokale kunstenaars gekoppeld aan lokale bedrijven voor de wederzijdse kruisbestuiving. Willemijn Jansen van MeerBusiness werd gekoppeld aan Hetty Ansing, die zij weer koppelde aan Corendon (voor een groter bereik van haar werk). En zo stonden we met deelnemers uit de Kunstkring Haarlemmermeer (ook voortgekomen uit de Kunst-Koppels), bewoners uit Badhoevedorp en andere geïnteresseerden het werk van Hetty te bewonderen.
De man van Hetty, had een prachtige speech, die ik hierbij graag deel:
Dames en heren, mede namens Hetty Ansing mag ik u hartelijk welkom heten hier in hotel Coréndon ter gelegenheid van de tentoonstelling Iconen van Holland. We danken vooral ook directie en medewerkers om de galerij van deze eerste verdieping om te toveren tot expositieruimte. Een primeur in de hotelbranche! En een mooie invulling die perfect aansluit bij het nieuwe interieur van de lobby, dat als thema Delftsblauw en Hollandse meesters meekreeg. Misschien mag ik u eerst iets vertellen over de schilder van de prachtige collectie die hier nu de wanden siert. Dat geeft een inkijkje in haar bijzondere carrière.
Hetty Ansing werd geboren in Haarlem, en was als kind al gefascineerd door het onderwerp Mensen. Al in haar tienerjaren werd zij onderwezen door een Haarlems kunstenaar die haar liefde voor het portret verdiepte. Toen ze ouder werd voegde zij daar nog een dimentie aan toe. Haar keuze werd de Aquarel fijnschilder-techniek. Aquarel lijkt ogenschijnlijk makkelijk, maar het wordt door veel schilders juist gemeden omdat dit ten opzichte van olieverf omgekeerd denken is. Maar naar mate zij zich in de aquarel verdiepte groeide haar uitdrukkingsvermogen en de levendigheid van haar portretten. Het bleek een succesformule te zijn die haar opdrachtgevers bijzonder aansprak. Een opdrachtgeefster wist dit goed te typeren en verwoordde het alsvolgt: Je hebt niet enkel een portret geschilderd, je hebt mijn man geschilderd! Zo zou zij honderden portretten afleveren en het leek er niet op dat daar ooit verandering in zou komen.
Maar, in 1995, tijdens een kunstbeurs, zag een zakenman en kunstkenner van Indonesische afkomst in haar techniek, uitdrukkingsvermogen en kleurgebruik grote verwantschap met enkele ‘oude meesters’ die zo treffend hebben bijgedragen aan de beeldvorming van het Indië in de jaren 1920 – ’40 en nog altijd zeer geliefd zijn bij collectioneurs. Hij gaf haar enkele opdrachten en zag direct aanleiding om Hetty Ansing uit te nodigen voor een kennismaking met het echte Indonesië. Die uitnodiging zou zorgen voor een extra dimensie van haar talent. Het land, de bevolking, de kleurenpracht en de culturele verscheidenheid hadden een fascinerende uitwerking op haar. Tegelijkertijd kwam zij in aanraking met belangrijke kunstenaars en museumdirecties. De tochten door het land, de dorpen, de rijstterrassen en haar kennismaking met de bevolking vormden de ontdekking van een nieuwe liefde. Indonesië werd haar tweede liefde. Met de afspraak voor een expositie op zak, indrukken, tekeningen en foto’s trok zij zich terug in haar atelier in Nederland.
Na bijzondere exposities en een workshop in de bankwereld van Jakarta, richtte Hetty Ansing zich tevens op al die mensen in Nederland die een emotionele band hebben vanwege het koloniale verleden of een persoonlijke binding hebben met Indonesië. In 1998 nam zij daarom contact op met s’werelds grootste pasar buiten Indonesië, de Pasar Malam Besar in Den Haag. In die periode trok deze 12 daagse beurs ruim 100 tot 130 duizend bezoekers, kompleet met 2 grote theaters, muziekanten en goederen uit alle windstreken van Indonesië. Voor velen was het een beurs vol nostalgie. Deze nieuwe uitdaging werd een doorslaand succes, en tot 2011 zou haar naam verbonden blijven met deze beurs. Haar grote Galerie-stand werd een centrum van kopers, collectioneurs, kunstenaars en al die mensen die een emtioneel verlangen hadden naar het land van hun roots, Indonesië. Dit succes kreeg in Nederland een vervolg met een grote expositie in het museum van Hoorn in het jaar 2000. Aanwezig was daar tevens de cultureel attachee van de Indonesische Ambassade. Zijn enthousiasme voor de wijze waarop waarop Hetty Ansing zijn land verbeelde opende de deuren van de Ambassade voor een uitgebreide expositie nog datzelfde jaar. Dit is zeer ongebruikelijk omdat dat het slechts voorbehouden is aan Indonesische kunstenaars die worden geintroduceerd in Europa.
In 2002 volgde nogmaals de grote expositie ‘Longing for Indonesia’ in de Ambassade. Vanwege de goede relatie met de ambassade werden alle grote exposities in het vervolg geopend door de zittende Ambassadeur. Nogmaals ontving Hetty Ansing een uitnodiging van het Museum in Hoorn i.v.m. de 750 jarige handelsbetrekkingen met Indonesië. Tijdens haar verblijf op Bali en Java werd zij vaak door kranten of tijdschriften geïnterviewd. De grootste krant van Indonesië, The Jakarta Post prees haar inlevingsvermogen bovenmatig omdat het welhaast onmogelijk leek dat zij geen Indonesische achtergrond zou hebben.
Verder heeft zij ook illustraties geleverd voor boeken en tijdschriften. Haar succesvolle afscheids-expositie vond plaats in Slot Zeist en verraste de directie vanwege de vele emotionele commentaren in de gastenboeken. Boeken! Want het eerste gastenboek stond al na bijna een week vol. Daaruit bleek hoe diep de band tussen Nederland en Indonesië verankerd is. In 2015 was daarvan nog een kleine collectie te zien in het Kasteel van Arcen.
In 2013 kwam zij in contact met meesterschilder Poen de Wijs waardoor zich de deur naar nieuwe expressie mogelijkheden opende. Binnen een korte periode bracht hij Hetty Ansing de techniek van de oude meesters bij met een toepassing in acryl. Een eigentijds medium dat alle mogelijkheden in zich bergt voor de sfeervolle en zo herkenbare collectie die spoedig uit haar penselen zou vloeien. Zijn wijze lessen heeft zij kleurrijk in praktijk gebracht en uitgewerkt in een stijlvolle collectie Stillevens.
Dit alles vormt weer de basis van haar huidige collectie met de iconen van Holland. Al haar techniek, ervaring en vakmanschap komen tot uitting in deze serie schilderijen met attributen die ons zo vertrouwd zijn maar door de buitenlandse bezoeker buitengewoon gewaardeerd wordt. Haar Indische schilderijen gingen al vaak naar het buitenland maar ook haar veel van haar Hollandse collectie hangt al op diverse plekken in de wereld.
Alsof het er de tijd voor was kwam Hotel Corendon in het vicier vanwege de sfeervolle make-over van de lobby, met voor de toerist herkenbare Hollandse onderwerpen als Delfts blauw, schilderijen en frisse tinten. De lobby werd lichter en ademt daardoor gastvrijheid. Tijdens een gesprek over de mogelijkheid haar collectie schilderijen, die dit sfeerbeeld completeren, hier te exposeren, werden de mogelijkheden bekeken en besloten het plan te realiseren. Er waren enige aanpassingen nodig, maar thans lijkt het experiment een mooie en uitgebalanceerde combinatie binnen het geheel van de lobby, en voor de reiziger een mooie kennismaking met de kunst en cultuur, weergegeven in ‘de iconen van Holland’.
